Na wstępie należy wskazać, iż tematykę przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza regulują między innymi przepisy Kodeksu cywilnego z dnia 23 kwietnia 1964 r. Zgodnie z art. 1012 Kodeksu cywilnego spadkobierca może bądź spadek przyjąć bez ograniczenia odpowiedzialności za długi, bądź przyjąć z ograniczeniem odpowiedzialności za długi ( przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź spadek odrzucić.

Stosowne oświadczenie spadkobierca składa przed Sądem lub przed Notariuszem. Na złożenie oświadczenia woli przedmiocie sposobu przyjęcia spadku, czy też jego odrzucenia spadkobierca ma 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o tytule swego powołania. W razie braku oświadczenia spadkobiercy w terminie 6 miesięcy od dowiedzenia się o tytule swego powołania skutkuje przyjęciem spadku z tzw. dobrodziejstwem inwentarza czyli bez odpowiedzialności za długi spadkowe własnym majątkiem.

W czasie od otwarcia do przyjęcia spadku spadkobierca odpowiada za długi spadkowe tylko ze spadku (art. 1030 zd. 1 KC), wskutek czego do czasu przyjęcia spadku egzekucja na zaspokojenie długu spadkodawcy dopuszczalna jest tylko ze spadku. Przed przyjęciem spadku nie może być z niego również prowadzona egzekucja na zaspokojenie osobistego długu spadkobiercy. Z punktu widzenia odpowiedzialności za długi spadkowe, w okresie tym istnieją dwie odrębne masy majątkowe (dotychczasowy majątek osobisty spadkobiercy i majątek spadkowy), z których do dyspozycji wierzycieli spadkodawcy pozostaje wyłącznie majątek spadkowy. Po przyjęciu spadku następuje zatarcie wspomnianego podziału i zasadniczo połączenie obu mas majątkowych w jedną, gdyż od tej chwili spadkobierca odpowiada za długi całym swoim majątkiem (zarówno składnikami dotychczasowego majątku osobistego, jak i składnikami majątku spadkowego).

Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza powoduje w zasadzie takie same skutki jak te, która ustawa łączy z przyjęciem spadku wprost. Jedyną różnicą jest powstające w tym momencie ograniczenie odpowiedzialności spadkobiercy za długi spadkowe do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku. W ten sposób spadkobierca odpowiada za długi spadkodawcy tylko do wysokości stanu czynnego spadku. Ograniczenie to odpada jeśli spadkobierca podstępnie pominął w wykazie inwentarza lub podstępnie nie podał do spisu inwentarza przedmiotów należących do spadku lub przedmiotów zapisów windykacyjnych albo podstępnie uwzględnił w wykazie inwentarza albo podstępnie podał do spisu inwentarza nieistniejące długi.

Spadkobierca, który przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza może złożyć wykaz inwentarza w sądzie lub przed notariuszem. Wykaz złożony przed Notariuszem zostaje objęty protokołem. W przypadku gdy jest więcej niż 1 spadkobierca może zostać złożony jeden wykaz inwentarza przez wszystkich lub kilku spadkobierców. W wykazie inwentarza z należytą starannością ujawnia się przedmioty należące do spadku, przedmiotów zapisów windykacyjnych lub długów spadkowych.

• « poprz.
• nast. »