Zagadnienie ochrony kobiet ciężarnych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę tymczasową na czas określony przed rozwiązaniem umowy o pracę reguluje art. 177 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy ( zwaną dalej KP) oraz art. 13 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych ( zwaną dalej ZPT).
Zgodnie z art. 177§1 KP pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży, a także urlopu macierzyńskiego pracownicy, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z jej winy i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy. Kodeks pracy przewiduje inne zasady w stosunku do umowy o pracę zawartej na czas określony albo na okres próbny, wynika to z preferowania umów o pracę zawartych na czas nieokreślony oraz wynikających z nich przywilejów. Zgodnie z §3 ww. artykułu KP umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży ulega przedłużeniu do dnia porodu.
Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy kobiet w ciąży przejawia się zatem w wydłużeniu automatycznym umowy o pracę zawartej również na czas określony do dnia porodu w razie ziszczenia się dwóch przesłanek:                  
a)umowa została zawarta na czas określony;
b) rozwiązanie umowy nastąpiłoby po upływie 3 miesiąca ciąży.
Podkreślić należy, iż jeszcze do niedawna pracownik zatrudniony na podstawie umowy na czas określony na podstawie umowy o pracę tymczasową nie mógł skorzystać z dobrodziejstwa art. 177§3 KP.
Znamiennym jest, iż 1 czerwca 2017 r. weszła w życie nowelizacja art. 13 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, na mocy której zmieniono brzmienie art. 13 ust. 3 z „ Do umowy o pracę zawartej z pracownikiem tymczasowym nie stosuje się art. 177 § 3 Kodeksu pracy” na treść „Do pracownicy tymczasowej mającej łączny co najmniej 2-miesięczny okres skierowania do wykonywania pracy tymczasowej przez daną agencję pracy tymczasowej na podstawie umowy o pracę stosuje się art. 177 § 3 Kodeksu pracy.”
Ustawodawca dostrzegł dyskryminację kobiet ciężarnych zatrudnionych na podstawie wielokrotnie przedłużanych umów o pracę tymczasową i dopuścił możliwość stosowania art. 177§3 KP również do pracowników tymczasowych pod warunkiem, że posiadają oni co najmniej 2-miesięczny okres skierowania do wykonywania pracy tymczasowej przez daną agencję pracy tymczasowej na podstawie umowy o prace.
Reasumując kobieta ciężarna może skorzystać z dobrodziejstw art. 177§3 KP tj. przedłużenia umowy o pracę do dnia porodu pod warunkiem, iż:
a) jej umowa jest zawarta na czas określony na co najmniej 2 miesiące;
b) uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży.
Autor: adw. Karolina Zabłocka – Ciemny

• « poprz.
• nast. »