Jak wybrać imię dla dziecka zgodnie z prawem ?
Administrator- Szczegóły
-
Kategoria: Aktualności prawne
Zapraszamy do lektury artykułu na ten temat.
Oświadczenie o wyborze imienia bądź imion dla dziecka składa się w zgłoszeniu urodzenia. Należy tego dokonać w ciągu 21 dni od dnia sporządzenia karty urodzenia. Zgłoszenia dokonują co do zasady matka lub ojciec mający pełną zdolność do czynności prawnych. Można to zrobić w urzędzie stanu cywilnego lub elektronicznie za pomocą profilu zaufanego.
Jakie imię wybrać? Czy można nadać więcej niż dwa imiona ?
Wprawdzie obowiązująca od marca 2015 r. nowa ustawa Prawo aktach stanu cywilnego zliberalizowała zasady, dotyczące imion dzieciom, to jednak rodzice mogą wybrać dziecku maksymalnie dwa imiona.
Należy pamiętać, aby imię dla dziecka nie miało charakteru ośmieszającego lub nieprzyzwoitego. Nie może być nadane w formie zdrobniałej lub takiej, która nie wskazuje na płeć dziecka (kierując się powszechnym znaczeniem tego imienia).
Jeżeli któryś z powyższych warunków nie zostanie spełniony, to kierownik urzędu stanu cywilnego nada dziecku imię z urzędu. Stanie się tak również w sytuacji, gdy nie dokonamy w terminie zgłoszenia urodzenia dziecka.
Warto wiedzieć, że :
--- > Dziecko nieznanych rodziców nosi imię wybrane przez sąd opiekuńczy.
---> Rodzice mogą wybrać dziecku imię obce i to niezależnie od własnego obywatelstwa i narodowości. Statystyki Ministerstwa Cyfryzacji pokazują jednak, iż mimo takiej możliwości rodzice wciąż najchętniej wybierają dzieciom tradycyjne imiona polskie.
W pierwszym półroczu 2018 r. do najpopularniejszych imion dla dziewczynek należały: Zuzanna, Julia, Zofia, Maja, Hanna. Najczęściej nadawane imiona męskie zaś to Antoni, Jakub, Jan, Szymon, Aleksander.
Zmiana imienia
Dla niezdecydowanych rodziców !!!!
W terminie sześciu miesięcy od dnia zarejestrowania aktu urodzenia można zmienić wybrane dziecku imię.
Zmiana imienia może polegać na zastąpieniu wybranego imienia innym imieniem, zastąpieniu dwóch imion jednym imieniem lub odwrotnie, dodaniu drugiego imienia, zmianie pisowni imienia lub imion lub zmianie kolejności imion dziecka.
Po tym terminie zmiany imienia można dokonać jedynie ze względu na ważne powody, w szczególności, gdy dotyczą zmiany :
* imienia ośmieszającego albo nielicującego z godnością człowieka;
* na imię nazwisko używane;
* na imię, które zostało bezprawnie zmienione;
* na imię noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada.
Po takiej zmianie dziecko powinno mieć najwyżej dwa imiona.
Gdy dziecko jest małoletnie, o zmianę wnioskują rodzice. Pełnoletnie dziecko dokonuje zmiany imienia samodzielnie.
A co w braku porozumienia rodziców ??
Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, to powinni oni rozstrzygać wspólnie o istotnych sprawach dziecka. Do takich istotnych spraw należą niewątpliwie kwestie, dotyczące wyboru szkoły, wyjazdu za granicę, wyboru czy też zmiany imienia. W braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy. Wniosek o rozstrzygnięcie o istotnych sprawach dziecka składa się do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka. Jest on wolny od opłat.
Agnieszka Budka
radca prawny
Zachowek – dla kogo i kiedy?
Administrator- Szczegóły
-
Kategoria: Aktualności prawne
Zachowek został uregulowany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny ( art. 991- art. 1011) i stanowi pewnego rodzaju rekompensatę dla osób najbliższych spadkodawcy, którzy nie zostali powołani do nabycia spadku przez spadkodawcę.
Nabycie spadku może nastąpić na mocy ustawy lub na mocy testamentu. W przypadku dziedziczenia testamentowego nie mają zastosowania przepisy wprowadzone przez ustawodawcę wskazujące, kto i w jakiej kolejności nabywa spadek po zmarłym. W związku z tym często dochodzi do sytuacji, w której spadek w całości przypada osobie nie należącej do kręgu spadkobierców ustawowych.
Ustawodawca doszedł do przekonania, iż w razie powołania do spadku osoby nie należącej do kręgu ustawowych spadkobierców, te właśnie osoby mają prawo ubiegać się od spadkobiercy testamentowego choć części spadku, który przypadłby im w razie dziedziczenia ustawowego.
Uprawnienie do zachowku są:
a) zstępni spadkodawcy;
b) małżonek spadkodawcy;
c) rodzice spadkodawcy;
Nie mają prawa do zachowku:
a) zstępni, małżonek i rodzice, który zrzekli się dziedziczenia;
b) zstępni, małżonek i rodzice, którzy odrzucili spadek;
c) zstępni, małżonek i rodzice, którzy zostali uznani za niegodnych dziedziczenia;
d) zstępni, małżonek i rodzice, którzy zostali wydziedziczeni;
e) istotny jest fakt, iż powyższe osoby traktowane są wówczas jakby nie dożyły otwarcia sadku, zgodnie z regułami dziedziczenia wstępują w ich miejsce odpowiednio ich zstępni.
Ustawodawca uznał, iż w takich wypadkach należy przyznać:
a) 2/3 udziału spadkowego, który przypadłby im w razie dziedziczenia ustawowego – jeżeli osoby uprawnione są trwale niezdolne do pracy lub w przypadku zstępnych jeśli są małoletni;
b) ? udziału spadkowego, który przypadłby im w razie dziedziczenia ustawowego w przypadku pozostałych uprawnionych do zachowku.
Znamiennym jest, iż odróżnić należy prawo do zachowku od roszczenia o zachowek. Innymi słowy, zapłaty zachowku może domagać się tylko ten znajdujący się w kręgu podmiotów uprawnionych, którego zachowek nie został pokryty przez spadkodawcę przed śmiercią w postaci uczynionej darowizny lub nie został pokryty przez spadkodawcę przez powołanie do spadku.
Spadkodawca może bowiem do spadku powołać kilka osób, w tym osoby najbliższe. Jeżeli osoba powołana do spadku na mocy testamentu otrzymała równowartość należnego zachowku, nie przysługuje jej roszczenie o zapłatę zachowku od pozostałych spadkobierców, a zgłoszenie takiego roszczenia będzie bezzasadne.
Roszczenia o zapłatę zachowku przedawniają się z upływem 5 lat od ogłoszenia testamentu, co oznacza, iż po upływie tego okresu osoba zobowiązana do zapłaty zachowku będzie mogła skutecznie uchylić się od zapłaty należnej kwoty.
Autor: adw. Karolina Zabłocka – Ciemny
