- Szczegóły
-
Kategoria: Aktualności prawne
Zagadnienie ochrony kobiet ciężarnych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę tymczasową na czas określony przed rozwiązaniem umowy o pracę reguluje art. 177 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy ( zwaną dalej KP) oraz art. 13 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych ( zwaną dalej ZPT).
Zgodnie z art. 177§1 KP pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży, a także urlopu macierzyńskiego pracownicy, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z jej winy i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy. Kodeks pracy przewiduje inne zasady w stosunku do umowy o pracę zawartej na czas określony albo na okres próbny, wynika to z preferowania umów o pracę zawartych na czas nieokreślony oraz wynikających z nich przywilejów. Zgodnie z §3 ww. artykułu KP umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży ulega przedłużeniu do dnia porodu.
Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy kobiet w ciąży przejawia się zatem w wydłużeniu automatycznym umowy o pracę zawartej również na czas określony do dnia porodu w razie ziszczenia się dwóch przesłanek:
a)umowa została zawarta na czas określony;
b) rozwiązanie umowy nastąpiłoby po upływie 3 miesiąca ciąży.
Podkreślić należy, iż jeszcze do niedawna pracownik zatrudniony na podstawie umowy na czas określony na podstawie umowy o pracę tymczasową nie mógł skorzystać z dobrodziejstwa art. 177§3 KP.
Znamiennym jest, iż 1 czerwca 2017 r. weszła w życie nowelizacja art. 13 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, na mocy której zmieniono brzmienie art. 13 ust. 3 z „ Do umowy o pracę zawartej z pracownikiem tymczasowym nie stosuje się art. 177 § 3 Kodeksu pracy” na treść „Do pracownicy tymczasowej mającej łączny co najmniej 2-miesięczny okres skierowania do wykonywania pracy tymczasowej przez daną agencję pracy tymczasowej na podstawie umowy o pracę stosuje się art. 177 § 3 Kodeksu pracy.”
Ustawodawca dostrzegł dyskryminację kobiet ciężarnych zatrudnionych na podstawie wielokrotnie przedłużanych umów o pracę tymczasową i dopuścił możliwość stosowania art. 177§3 KP również do pracowników tymczasowych pod warunkiem, że posiadają oni co najmniej 2-miesięczny okres skierowania do wykonywania pracy tymczasowej przez daną agencję pracy tymczasowej na podstawie umowy o prace.
Reasumując kobieta ciężarna może skorzystać z dobrodziejstw art. 177§3 KP tj. przedłużenia umowy o pracę do dnia porodu pod warunkiem, iż:
a) jej umowa jest zawarta na czas określony na co najmniej 2 miesiące;
b) uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży.
Autor: adw. Karolina Zabłocka – Ciemny
Umowa darowizny. Odwołanie darowizny
Administrator- Szczegóły
-
Kategoria: Aktualności prawne
Umowa darowizny została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny ( art. 888-902 ) – jest to nazwana umowa cywilna, umowa o tyle nietypowa bowiem umożliwia dokonanie przysporzeń majątkowych bez ekwiwalentu. Taki sposób uregulowania darowizny w istocie wynika przede wszystkim z faktu, iż darczyńcę oraz osobę obdarowaną zazwyczaj łączą bliskie stosunki rodzinne lub stosunki o charakterze bliskim, poufnym i opartym na zaufaniu.
Jak już wspomniałam umowa ta zawierana jest między darczyńcą a obdarowanym, powinna być ona sporządzona w formie aktu notarialnego, ale niezachowanie tejże formy nie niweczy czynności prawnej jeżeli świadczenie darczyńcy zostało spełnione.
Istotnym jest fakt, iż darczyńca może nałożyć na obdarowanego obowiązek działania lub zaniechania tj. nałożyć na niego polecenie, nie czyniąc jednak nikogo wierzycielem np. obowiązek likwidacji przez obdarowanego lokat i przekazanie środków z nich uzyskanych na rzecz osoby trzeciej, obowiązku opieki nad darczyńcą i jego małżonkiem, obowiązek zawarcia umowy najmu z osobą wskazaną przez darczyńcę.
W praktyce największy problem w przypadku umowy darowizny, pojawia się w sytuacji gdy darczyńca postanawia odwołać darowiznę. Kodeks cywilny w art. 898 wskazując, iż darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności”.
Pojęcie rażącej niewdzięczności jest szeroko opisywane zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie sądów powszechnych. Niestety przepis art. 898 kodeksu cywilnego jest często błędnie rozumiany przez darczyńców, którzy pochopnie, z niewłaściwych względów, najczęściej kierując się emocjami składają obdarowanym pisemne oświadczenia o odwołaniu darowizny.
Rażąca niewdzięczność- zwrot niedookreślony, klauzula generalna:
- postępowanie obdarowanego sprzeczne z normami moralnymi nakierowane przeciwko darczyńcy;
- pozostawienie darczyńcy bez koniecznej pomocy, mimo istnienia zobowiązania do alimentacji w pierwszej kolejności na podstawie Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego;
- rozpowszechnianie uwłaczających informacji o darczyńcy przez obdarowanego;
- pobicie darczyńcy, czy też popełnienie na jego szkodę innego przestępstwa;
Powyższe przykłady nie gwarantują możliwości skutecznego odwołania darowizny, bowiem sąd ma obowiązek oceniać okoliczności każdej sprawy indywidualnie. Sąd bada nie tylko zachowanie obdarowanego wobec darczyńcy, ale również zachowanie darczyńcy wobec obdarowanego. Często zdarza się, iż darczyńca prowokuje zachowania obdarowanego, które uważa za rażąco niewdzięczne – w takiej sytuacji darczyńca nie może liczyć na skuteczne odwołanie darowizny. Pewne zachowania uważane są za niewdzięczne, ale nie spełniają kryterium rażącej niewdzięczności – obie przesłanki muszą wystąpić łącznie. Zwykła niewdzięczność nie może stawić skutecznej podstawy do odwołania darowizny np. zwykłe konflikty dnia codziennego, incydentalność sprzeczek z darczyńcą, trwały konflikt rodzinny.
Reasumując – odwołanie darowizny nie może być kartą przetargową w relacjach rodzinnych. Możliwość jej odwołania pojawia się w sytuacjach wyjątkowych, gdzie niewdzięczności obdarowanego można przypisać postać rażącą.
Autor – adw. Karolina Zabłocka – Ciemny
