Stowarzyszenie Ziemia Gnieźnieńska
Wspieramy zabytki kulturty polskiej
Młodzież o patriotyzmie
Ziemia Gnieźnieńska podsumowała projekt
Warszawa widziana okiem ucznia w 100.rocznicę odzyskania Niepodległości

Zgodnie z art. 57 i art. 58 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z dnia 25 lutego 1964 r. wyroku orzekającym rozwód rozstrzyga się o:

a) sposobie rozwiązania małżeństwa stron:
 – orzekając rozwód sąd bada czy i który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego, jednym z warunków orzeczenia rozwodu jest ustalenie, iż doszło do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego;

- sąd może rozwiązać małżeńskiego przez rozwód bez orzekania o winie, z wyłącznej winy jednej ze stron lub przez rozwód z winy obu stron;

- sąd na zgodne żądanie małżonków zaniecha orzekania o winie, w tej sytuacji następując skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy;

b) władzy rodzicielskiej nad mał. dziećmi- sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednej ze stron ograniczają prawo drugiego z rodziców do prawa do współdecydowania o istotnych sprawach małoletnich dzieci;

- sąd może pozostawić obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej;

 - sąd może również ograniczyć władzę rodzicielską jednemu lub obojgu rodzicom, może też w wyroku rozwodowym pozbawić jednego lub oboje z nich władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi;

c) wysokości alimentów na rzecz mał. dziecka – sąd w wyroku rozwodowym obligatoryjne wskazuje w jaki sposób każdy z rodziców ma obowiązek ponosić koszty utrzymania małoletnich dzieci;

d) sposobie kontaktów z mał. dziećmi – sąd na wniosek rodziców odstępuje od regulowania kontaktów małoletnich dzieci, niemniej jednak reguła jest, iż rozstrzyga o sposobie kontaktów tego z rodziców, który nie zamieszkuje z mał. dziećmi w szczególności gdy rodzice mał. dzieci pozostają w konflikcie;
e) sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania - Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków.

- W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka.

f) podziale majątku wspólnego stron - na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe.

 

Tematykę zakresu świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniego dziecka regulują przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z dnia z dnia 25 lutego 1964 r.

Zgodnie z art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach małoletniego dziecka, niemniej jednak rodzic może wykonywać obowiązek alimentacyjny w części lub w całości poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie uprawnionego dziecka. W przypadku gdy rodzice małoletniego dziecka żyją w rozłączeniu, a rodzic nie zamieszkujący z małoletnim dzieckiem oraz nie utrzymujący kontaktów w regularnym wymiarze może być obciążony kosztami utrzymania małoletniego dziecka w większym zakresie niż drugi z rodziców.

Istotny jest fakt, iż w sytuacji gdy rodzice żyją w rozłączeniu w sprawie o alimenty, rodzic sprawujący samodzielnie opiekę nad małoletnim dzieckiem może wywodzić, iż w całości wykonuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie małoletniego dziecka. Wówczas istnieje możliwość obciążenia drugiego z rodziców w całości kosztami utrzymania małoletniego dziecka.

W tym miejscy podkreślić należy, iż na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

1) świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2016 r. poz. 169, 195 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;
2) świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;
3) świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. poz. 195 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60 i 245);
4) świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1518 i 1579 oraz z 2017 r. poz.
Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Sądy badają prawo małoletniego dziecka do równej stopy życiowej do stopy na jakiej żyją rodzice małoletniego dziecka. Fakt rozstania, czy orzeczenia rozwodu nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych, bowiem dzieci mają prawo do niezmiennej stopy życiowej, a ich potrzeby powinny być zaspokojone na dotychczasowym poziomie. Do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego dziecka zalicza się: koszty mieszkaniowe ( w tym koszty mediów), koszty wyżywienia, zakupu odzieży i obuwia, leków i ewentualnego leczenia, zakupu pomocy naukowych i edukacyjnych, zakupu wyprawki szkolnej i książek, realizacji pasji oraz rozwoju małoletniego np. koszty zajęć dodatkowych, koszty wyjazdów wakacyjnych oraz koszty prezentów np. urodzinowych. W zależności od poziomu życia prezentowanego przed wniesieniem pozwu w zakresie alimentów sąd dokonuje oceny potrzeb, które uznaje za usprawiedliwione.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy też od możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego do alimentacji. Podkreślić należy, iż jeśli rodzic nie podejmuje zatrudnienia lub podejmuje zatrudnienie poniżej kwalifikacji, sąd nie bierze tych okoliczności pod uwagę i bada na jakim poziomie kształtowałyby się dochody zobowiązanego do alimentacji gdyby wykorzystywał swoje możliwości i podejmował pracę dostępną na rynku pracy.